مقایسه عملکرد برنامه‌ریزی تولید معدن فسفات اسفوردی با استفاده از روش های برنامه‌ریزی خطی و پویا

هدف اصلی برنامه­ریزی تولید، تعیین زمان­بندی برنامه استخراج کانسنگ و باطله در یک دوره زمانی مشخص است به گونه­ای که اهداف و محدودیت‌های مختلف همانند سود بیشینه و کنترل عیار، به طور همزمان ارضا شود. اگرچه روش­های مختلفی برای برنامه­ریزی تولید در معادن ارائه شده است، اما بسیاری از این روش­ها در شرایطی که محدودیت ویژه­ای وجود دارد قابلیت کاربرد خود را از دست می­دهند. در این تحقیق به منظور برنامه­ریزی تولید در شرایطی که محدودیت عناصر مزاحم وجود دارد از دو تکنیک‌ برنامه‌ریزی خطی صفر و یک و برنامه‌ریزی پویا استفاده شده است. به کارگیری این الگوریتم‌ها برای معدنفسفات اسفوردی یزد که با محدودیت حداکثر مجاز کلر مواجه است، بیانگر نتایج قابل قبول حاصل از روش برنامه­ریزی خطی در رسیدن به اهداف بیشینه‌سازی سود و رعایت میزان کلر بوده و برتری آن را در این مورد نشان می‌دهد.